VCR 2 speelde eerder die middag nog wel tegen Dokkum (2-2) maar toen de mannen van VCR 1 aantraden viel alles letterlijk in het snel stijgende water. Uiteindelijk zijn we die middag letterlijk pootje badend naar onze auto’s terug ‘gesopt.’ Alles kan dus zomaar een totaal andere wending krijgen.

Mijn gedachten dwalen hiermee iets verder terug naar het vorige seizoen welke eveneens door wendingen gekenmerkt werd. Het uit de competitie terugtrekken van VCR 3 was zo’n pijnlijke wending. Bij de teamindeling voor het huidige seizoen bleek daarnaast dat we (net) spelers tekort zouden komen voor A junioren oftewel een JO19 team.

Maar, een eigenschap van tegenvallers is dat er soms meevallers aan vastkleven. De spelers van de voormalige A junioren wilden over het algemeen het wel gaan proberen in de senioren. Daarnaast mochten we ook nog eens een handvol nieuwe voetballers (en keeper) welkom heten in Rinsumageest, waaronder “oud” VCR gedienden Abe Dreyer en Lorenzo Falize.

Al met al betekent dit twee dingen. Naast onze eerste elftal heeft VCR nu een mogelijkheid om te bouwen aan een competitief tweede elftal. En… Om terug te komen op het fenomeen onverwachte wendingen; VCR 3 kon zomaar een nieuw leven worden inblazen! We zijn blij dat Oane Riemersma samen met Mark van der Galiën en Sijtze Halbesma de leiding over VCR 2 op zich gaan nemen. Daarnaast zijn we net zo blij met Joshua Leemburg die de coördinatie voor VCR 3 gaat verzorgen.

Ik noemde net Abe en Lorenzo die na een relatieve korte afwezigheid hun talenten weer op de Vonder willen gaan tentoonstellen. Zo kunnen we ook wederom profiteren van de training skills van Geastmer Kees Ros. Hij gaat de jeugdspelers van JO13 en JO17 het voetbalspel verder bijbrengen. Het vorige seizoen was Kees overigens al wedergekeerd bij VCR maar in het licht van wendingen wou ik deze kans nu niet onbenut laten.

Nog een veelbesproken wending is het ingaan van het KNVB jeugdvoetbalplan ‘Winnaars Van Morgen.’ Met name voor onze jongste jeugdteams heeft dit gevolgen wat betreft spelregels, veldafmetingen en spelbeleving. Even kort door de bocht: Het veld is van een half veld verkleind naar c.a. een 4e deel van een volledig voetbalveld. Er wordt niet meer ingegooid maar gepasst of gedribbeld. In plaats van 7 tegen 7 is het nu 6 tegen 6, er is geen competitievorm dus ook geen uiteindelijke kampioen en de scheidsrechter is omgedoopt tot spelbegeleider.

Vanzelfsprekend betekent het bovenstaande dat clubs wat betreft materiaal, ruimte én vrijwilligers zich hierop moeten aanpassen. Dit vergt zogezegd enige wendbaarheid in denken en doen.

“Om jonge voetballertjes vaker aan de bal te krijgen, is het plan om de wedstrijdvormen voor de pupillen van 5 tot en met 11 jaar aan te passen aan de leeftijd. In het kort: hoe jonger de kinderen, des te minder spelers en des te kleiner de veldjes.” (Bron: KNVB)

Meer balbezit voor spelers is natuurlijk altijd gewenst. Logisch dus. Maar komen alle spelertjes nu daadwerkelijk én aanzienlijk meer aan de bal? Wat ik mij eveneens afvraag is welke invloed dit heeft op de weerbaarheid en wedstrijduitdaging. Dit komt volgens mij in competitievorm beter tot ontwikkeling. Daarnaast vrees ik dat zaken als passing en schotkracht, met name over wat langere afstanden, op die kleine veldjes minder aandacht krijgen. En dat terwijl traptechniek nog altijd een grondbeginsel binnen het voetbal is. Jong geleerd is immers…

Maar goed, hier spreekt een voorzitter die zo langzamerhand ook wat van de oudere stempel geworden is (zie zijn licht grijzende slapen). Vanuit dat oogpunt is het belangrijk om nooit uit het oog te verliezen dat tijden, alsmede methodes voortdurend in ontwikkeling zijn. Je kunt in het oude blijven hangen maar ook aan boord stappen en zien naar welke nieuwe bestemming de reis je gaat brengen. Een wending betekent immers regelmatig andere invalshoeken en nieuwe kansen.

Al met al staan we zo aan de vooravond van een zeer interessant voetbalseizoen. Vernieuwing doet het bloed stromen en om dit oranje-zwarte VCR goedje nog wat meer te laten borrelen wordt er door een enthousiast team momenteel hard gewerkt aan de oprichting van een heuse VCR supportersvereniging. Ik ga natuurlijk nu niet al het gras voor hun kicks wegmaaien maar in het kader van vernieuwing is ook dit zo’n noemenswaardige wending.

Iedereen die overigens benieuwd is naar de overige ontwikkelingen binnen ons clubje adviseer ik om langs te komen op de Algemene Leden Vergadering op 6 oktober aanstaande.

Ik wil als laatste namens VCR, Lammert Postma bedanken voor zijn inzet wat betreft de Grote Club Actie. Na 10 edities zullen we op zoek moeten gaan naar een waardige opvolger. Wie dit van Lammert over wil nemen; we horen het heel graag! Voor de club is deze jaarlijkse financiële ‘instruier’ namelijk zeer welkom.

Goed, we houden er mee op hoor. De eerste bekerwedstrijden lopen zo’n beetje tot hun einde en de competitie staat voor de deur! Ik wil iedereen, van speler tot publiek erg veel succes en voetbalplezier toewensen. Ten slotte voor onze geblesseerde spelers in ons midden: Beterschap, neem je tijd en vertrouw erop dat er op een gegeven moment een positieve wending zich zal aandienen.

Oant sjen op de Vonder,
Jaap van der Galiën
Voorzitter VCR