Oostergo was voor afgelopen zaterdag dus de trotse koploper. Drie wedstrijden, drie overwinningen. Vijftien doelpunten voor en slechts drie tegen. Pittig potje was de veronderstelling. Helemaal toen de heren uit Ee aan de warming-up begonnen. Het lullige positiespelletje van It Twadde stond in schrijnend contrast met de fanatieke voorbereiding van de gasten. ZE HADDEN ZELFS INLOOPSHIRTS. Met name het sterke staaltje kelderklasse niveau beloofde niet veel goeds. Torro stond de avond ervoor weer te schitteren bij de 35+ en was dit keer ‘as in dampeal’. De Haas moest de JO-15 in goede banen leiden en was pas tien minuten voor aanvang paraat om als veldspeler verder te gaan. Dan was er nog sinds een paar weken ‘onze’ vaste assistent-scheidsrechter Wilco Tuinenga. Aanvankelijk zou een wisselspeler proberen het spel te beïnvloeden, maar gelukkig kwam Tuinenga letterlijk precies op tijd aanzetten. Bijna zonder zorgen kon er worden afgetrapt aan deze clash.

Bijna, want beide Hiemstra’s (dy jonge fan Sjoerd en Hoeke zelf) zaten nog steeds in de lappenmand en Vellema was afwezig. Om 12:15  was er één wisselspeler in de persoon van de jarige Halbesma, dy jonge fan Sijtse. Mooi cadeautje even. Misschien dat hij in de tweede helft nog een (verjaardags)kaart van arbiter Hoekstra kon krijgen, maar dat zat er helaas voor hem uiteindelijk ook niet in. Voor aanvang van de tweede helft nam de bijna weer wedstrijdfitte Riemersma ook nog plaats op het bankje. Van de ene zoon van de elftalleidel naar de andere. Van der Galiën heeft geen kinderen en VCR 2 had uiteindelijk geen kind aan Oostergo.

Oostergo dus, de mannen uit Ee. Een fanatiek trainertje, scorend vermogen en aan de statistieken te zien een solide defensie. Toch was er na een aantal minuten spelen het krachtsverschil tussen beide elftallen duidelijk te zien. VCR was de betere en creëerde het nodige, maar telkens was de eindpass om de voorhoede te bereiken niet denderend om het maar zacht uit te drukken. Na bijna een halfuur spelplezier werd de score dan ein-de-lijk geopend. Haakma wist makkelijk binnen te tikken na voorbereidensd werk van Schat. Schat was later op de middag ook nog van waarde voor een ander elftal, maar dat kunt u mooi lezen in een ander verslag. Oostergo had vrijwel niets in te brengen en begonnen elkaar maar de schuld te geven. Toch bleken de gasten het minst te tevreden over de grensrechter, aangezien in de eerste helft drie keer van vlaggenist werd gewisseld.

Net na rust verdubbelde Kuipers de score voor It Twadde. Trekje kapte zijn tegenstander uit, was niet zelfzuchtig en bediende Kuipers op maat die simpel binnen kon tikken. In de minuten daarna hadden beide elftallen er schijnbaar niet veel zin meer in en het spel werd minder en minder. In blessuretijd viel het laatste doelpuntje. Een bijzondere dit keer. De bal ging op de stip en alvorens arbiter Hoekstra floot voor de overtreding stormde doelman Zwaagstra schreeuwend van het ene strafschopgebied naar het andere. “Dy is foar my, dy is foar my!!!” was waarschijnlijk op de Kapelle wel te horen (weet Fokke ook eens hoe dat is). Zwaagstra had geen moeite met dit buitenkansje en wist de eindstand te bepalen op 3-0. Viel niks op af te dingen. Met name de eerste helft sinds weken weer eens prima voetbal en de drie punten zijn inmiddels weer bijgeschreven. 

Volgende week zal blijken tot in hoeverre It Twadde cupfighters kunnen worden genoemd. In, voor de  verandering, een uitwedstrijd gaat VCR 2 voor de beker op bezoek bij RWF. Om 14:30 zullen de oranjehemden het opnemen tegen het plaatselijke derde elftal, een gedegen vijfdeklasser.

Opstelling It Twadde: Zwaagstra; Visser, Hoekstra, Torro, De Haas; Kuipers, Falize, Raap, Schat (Halbesma); Haakma, Trekje