Cupfighters. Het bekt wel lekker. Eén van de bijnamen van bijvoorbeeld FC Utrecht is cupfighters. Cambuur noemt zich gezien de prestaties de laatste seizoenen ook maar al te graag cupfighters. De voetbalclub uit de Hamburgse hoerenbuurt Sankt Pauli heeft ooit toenmalig Wereldbekerwinnaar Bayern München verslagen en kreeg de titel Weltpokalsiegerbesieger. Hoe lekker bekt dat wel niet? Ja, die Duitsers kunnen er wat van. VCR 2 waande zich na het overleven van de poulefase al bij het rijtje cupfighters, maar feit is dat de pokal en VCR niet een goed huwelijk is. In de knock-out ronde moest RWF 3 verslagen worden, een gedegen vijfdeklasser. Op papier was It Twadde uiteraard de favoriet, maar de bal is rond, het gras is groen, het is elf tegen elf, iedere wedstrijd is een finale en onderschatting is dodelijk. Dat bleek maar weer. Wanneer er ooit na de kerst nog steeds bekervoetbal te zien is op De Vonder, kan misschien de term cupfighters voorzichtig onder het stof vandaan worden gehaald.

Donderdag stond het voorprogramma op de agenda. Beide vlaggenschepen ontmoetten elkaar in een vriendschappelijke match op sportpark Boskdobbe (prachtige naam en ook nog bier uit de fles in de kantine). VCR 1 won deze wedstrijd met 3-2 na onder andere een crystal meth-zuivere hattrick van Halbesma. Halbesma was voor afgelopen zaterdag ook weer speelgerechtigd en hopelijk had hij zijn kruit niet verschoten. RWF 3 was natuurlijk another cook. De wedstrijd zelf begon mede door één of andere recreatieve reis naar het Abe Lenstra Stadion een half uur eerder, iets wat niet bij alle aanwezige supporters was doorgedrongen. Van der Galiën was donderdagavond met de elftalleider van RWF 3 hiertoe tot overeenstemming gekomen onder het motto van nu we er toch zijn.

Tijdens de warming-up moest Torro onverhoopt weer iets kwijt op het toilet. Dit had duidelijk te maken dat hij zo een groot gedeelte mistte van het alsmaar meer gehate positiespelletje. De wedstrijd begon nog hoopvol met bij vlagen goed voetbal. Een stuk of wat kansjes en na een Pfostenschuss van Raap (bal op de paal) was Trekje er als de kippen bij om de rebound binnen te werken. Op dat moment de verdiende voorsprong. Naarmate de eerste helft vorderde werd het voetbal alsmaar minder en minder. Het massaal opgekomen pubiek uit De Geast (what else you gonna do on a saturday?) werd niet meer vermaakt door Die Mannschaft en je hoefde geen LSD te nemen om te gaan trippen. RWF kwam dan ook op gelijke hoogte. Kon Zwaagstra een eerdere inzet nog keren, bij een inzet van de Panzerkraftwagen (tank) van RWF was hij kansloos. In de rust was er sprake van een rectificatie en bleek dat Torro de bal als laatste had geraakt. Een Goldenes Tor  voor RWF dus zullen we maar zeggen.

Voor de theepauze had VCR nog wel op voorsprong moeten komen. Schat wist in een uiterst kansrijke positie een kans om zeep te helpen door huizenhoog over te schieten. In de tweede helft was RWF gewoon sterker en kwam verdiend op een 3-1 voorsprong. Eerst werd de bal na hoekschop kiezelhard achter Zwaagstra gekopt. De kopjes gingen hangen en de hoop op een goed einde werd minder. Ruim voor het einde van de wedstrijd kon de spits van RWF als een ZZP’er zo alleen richting het doel van VCR hobbelen om het af te maken. De wedstrijd leek beslist, al maakte Trekje in het slot van de wedstrijd nog de aansluitingstreffer na een schuiver in de verre hoek. De tweede helft was slecht. Het gogme, de flair en de drive was niet aanwezig om het de gastheren lastig te maken. It Twadde had niet lang de tijd om de wonden te likken, want een grote schare van de oranje enclave vertrok al vrij snel met de touringcar richting Heerenveen om de nederlaag te verdrinken. Komende zaterdag (u raadt het al) weer een uitwedstrijd. VCR 2 gaat dan in Buitenpost bij De Blauwkes op bezoek. Het vierde elftal zal dan verslagen moeten worden. Aanvangstijd: klokslag drie uur.

Opstelling It Twadde: Zwaagstra; Hoekstra, Torro, Vellema, De Haas; Kuipers (Riemersma), Falize, Raap (Schat), Halbesma (Haakma); Schat (Hiemstra), Trekje